Στην Κ. Αφιερωμένο στην Καρδιά μου

Φθινοπώριασε καρδιά μου.. Έρχεται χειμώνας. Κρυώνω..

Σηκώνεσαι το πρωί και βλέπεις τσούρμο τα παιδιά της γειτονιάς

με κάτι τσάντες πιο μεγάλες από αυτά τα ίδια,
τα αγοράκια να φοράνε Μπάκουγκαν και Γκορμίτι

και τα κοριτσάκια Μπάρμπι και Ντισνευ πριγκίπισσες...

Και τα βλέπεις που λες να προχωράνε προς τα πάνω, στο σχολείο..

Θυμάσαι τον εαυτό σου καρδιά μου, ναι, που σηκωνόσουνα κι εσύ πρωι

και έπινες το γάλα σου, έπαιρνες τα φιλιά της μαμάς σαν φυλαχτό

και εφευγες.. Χωρίς να σε νοιάζει τίποτα, τα μαλλιά σου, τα ρούχα σου.

Πέρασαν τα χρόνια μπροστα απο τα ματια μας και ακόμα δεν το συνειδητοποιήσαμε..

Ότι δεν θα ξαναπάμε σχολείο, ότι πια η μαμά δεν θα δικαιολογεί απουσίες,

ότι φευγουμε... Ναι καρδιά μου, σε παιρνω μαζί μου και φευγουμε, μόνοι εγώ κι εσύ.

Φεύγουμε από δω που μεγαλώσαμε και πάμε κάπου

-όχι δα και τόσο μακριά-αλλά κάπου τελοσπαντων..

Κάπου που θα έχω μόνο εσένα συντροφια.. από επιλογή..

Κάπου που θα μπορώ καρδιά μου να σε κρατησω στα χέρια και να σου ζητησω

ΣΥΓΝΩΜΗ που επέτρεψα να σε πληγώσουν

ΣΥΓΝΩΜΗ που δεν σε σεβάστηκαν γιατί εγώ σε άνοιξα διάπλατα

μεσα στον ενθουσιασμό μου και σ'έδωσα έτσι απλά χωρις να σε ρωτήσω.

Μπορώ ακόμα να κάτσω να μαζεψω τα κομματάκια σου ένα ένα. 

Δεν κουράστηκα, σου το υπόσχομαι... Ναι σου το υπόσχομαι..

Αλλά μη με πιστευεις ξανά θα είναι λάθος. Μην με εμπστεύεσαι πια,

σε απογοήτευσα καρδιά μου

και να τώρα που μιλάμε πάλι σκέφτομαι να σε δώσω κάπου.

Είμαι αδιόρθωτη.. Μα σε χρειάζομαι για να ζήσω.

ΣΥΓΝΩΜΗ. Μ'ακους καρδιά μου? ΣΥΓΝΩΜΗ..

Φθινοπώριασε καρδιά μου.. Έρχεται χειμώνας. Κρυώνω..

Moonlight Sonata..

Μια μελωδία που περιμένει...

"Τὸ ξέρω πὼς καθένας μοναχὸς πορεύεται στὸν ἔρωτα, 

μοναχὸς στὴ δόξα καὶ στὸ θάνατο. Τὸ ξέρω. 

Τὸ δοκίμασα. Δὲν ὠφελεῖ. 

Ἄφησέ με νἄρθω μαζί σου..."

Δεν θα χρειαστεί να περιμένεις

όπως είμαι θα έρθω

δεν είναι ανάγκη να ντυθώ..

Τι σου ζηταω... Μονάχα

άφησε με νά'ρθω μαζί σου..

Δεν θέλω να μένω μόνη μου

δεν θέλω, δεν μ'αρέσει

δε θέλω να μυρίζω θάνατο·

πάρε με μαζί σου μικρέ μου

άσπλαχνε έρωτα

μικρό μου δειλό ξωτικό

πάρε με μαζί σου για να νιώσω

τον αέρα του Σεπτέμβρη σα χάδι

να αγγίζει το δέρμα μου..

Χόρεψε μαζί μου, χόρεψε

ένα βαλς·

το βαλς των χαμένων ονείρων

του Μάνου...

όχι σου είπα, μην μου λες καληνύχτα

μην μου σβήνεις τα όνειρα 

μην μου τα σβηνεις από το σύννεφο

που τά'χω ζωγραφίσει...

Τα μάτια σου μου λένε

πως μια νεράιδα μας ξέχασε

μας ξέχασε κι έφυγε...

και μείναμε εγώ κι εσύ

να μιλάμε στην μέση του δρόμου

3 το χάραμα·

ναι 3 το χάραμα 

μονάχοι όπως πάντα.

Η συγγνώμη μου είπανε

πως είναι μια άσχημη στρίγγλα

για αυτό την φοβούνται..

Μηπως για αυτό δεν μου την λες;

Δεν με πειράζει

όχι μη θυμώνεις 

δεν με ενοχλεί..

Σε συγχωρώ εγώ

Με συγχωρώ εγώ..

Στο δωμάτιο μυρίζει μοναξιά.. 

κι εγώ τί σου ζητάω...

Μην με εγκαταλείπεις και εσύ..

Δεν μου'μεινε κανένας..

Κανείς δεν μ'αγκαλιάζει τις νύχτες που κρυώνω.

Κι έρχεται χειμώνας

κατάλαβε με

Άφησε με νά'ρθω μαζί σου·

Μονάχα αυτό

τίποτε άλλο δε χρειάζομαι

τίποτε.

Άφησε με νά'ρθω μαζί σου

"...ν᾿ ἀκούσω τὰ μεγάλα βήματα τῆς πολιτείας,

 νὰ μὴν ἀκούω πιὰ τὰ βήματά σου 

μήτε τὰ βήματα τοῦ Θεοῦ, 

μήτε καὶ τὰ δικά μου βήματα. 

Καληνύχτα..."

....

"... Και με πέταξε σαν σκουπίδι.

Η προδοσία κατακλύζει κάθε κύτταρο

 του νεκρικού μου σώματος

και δεν μ'αφήνει να κοιμηθώ.

 Γιατί εκείνο είναι το δύσκολο... 

Ο ύπνος. 

Όταν ξαπλώνεις αργά στο κρεβάτι σου

το μυαλό σου χαλαρώνει...

 κι εκείνη τσουυυυυπ μπαίνει βίαια

και ταράζει τις σκέψεις σου... Η άτιμη..

Και σκεφτεσαι και σκέφτεσαι... 

Και καταλήγεις ότι δεν σου λείπει τόσο πολύ αυτή

όσο οι στιγμές σας.

Στιγμές πρόσφατες που όμως φαντάζουν

 μακρινό και αβέβαιο παρελθόν.

Σιγουρα τις ζησαμε αυτές τις στιγμες? Αναρωτιέσαι...

Ψευτικα λόγια.. Χαμένα λόγια..

 Όλο υποσχέσεις και σ'αγαπώ

που πέρασαν και κάθισαν στην σφαίρα του μυαλού σου.

Και το κακό ειναι ότι δεν φεύγουν.

Στίχοι και ποιήματα βομβαρδίζουν την καρδιά σου 

και την κάνουν να χτυπά και να θυμάται..

Ναι η καρδιά θυμάται, όχι το μυαλό...

Καταραμένες αναμνήσεις...

Βασανίζομαι... ακους?

Βασανίζομαι..."

                     Στον πνευματικο μου αδερφό, 

Γιάννη..