Θα έρθει η μέρα ρε φίλε που θα ξυπνήσεις στις 7:00 το πρωί, θα πας στον καθρέφτη του σπιτιού σου και θα κοιταχτείς. Καθώς θα πλένεσαι, θα ακουμπήσεις τις ρυτίδες σου αμήχανα, θα βουρτσίσεις τα δόντια σου μηχανικά και θα αποφασίσεις να μην πας για δουλειά.
Ισως να είσαι παντρεμένος τότε, ίσως να'χεις σπείρει και δυο παιδιά στα τόσα χρόνια της ζωής σου, ίσως να χεις ένα όμορφο σπίτι στην επαρχία.. ίσως και όχι.
Οπως και να'σαι, αυτή η μέρα θα έρθει. Και τότε θα κοιτάξεις πίσω. Πισω στο χρόνο, πίσω στις αναμνήσεις σου -καλές ή κακές- , πίσω στην ζωη που έζησες, όπως αποφάσισες να την ζήσεις ρε αδερφέ.
Πάρε μια μπύρα απ'το ψυγείο, στρίψε ένα τσιγάρο μάγκικο και κάνε μου παρέα καθώς αραδιάζω τις σκέψεις μου εδώ μεσα ναουμ.
Αυτό το τσιγάρο σήμερα δεν καπνίζεται εύκολα. Με βαριά καρδιά το ρουφάω. Το ζορίζω αλλά δεν με θέλει. Ή με θέλει πολύ, για αυτό αργεί να τελειώσει στο στόμα μου. Ποιος να ξέρει.
Ενα συγκεκριμένο τραγούδι παίζει σε λούπα απο το μεσημέρι, αλλά εγώ δεν το βαριέμαι. Κι ούτε νομιζω πως θα το βαρεθώ. Θα μείνω μαζί του, μέχρι το ξημέρωμα.
Θα'ρθει λοιπον εκείνη η μέρα που θα κανεις αυτο που λεμε απολογισμο της ζωης σου. Εχεις σκεφτει ποτε τι θες να εχεις κανει; Εγω οχι. Κι ουτε θελω να σου πω και την αληθεια μου. Γιατι αυτο που προκαλει την στεναχωρια, είναι το να μην πετυχαινεις αυτα που θελεις ρε φιλε. Αν δεν εχεις στόχους σοβαρους, θα είσαι μια χαρά με ό,τι καταφέρεις να κάνεις.
Μερικοί λένε ότι σημασία έχει η προσπάθεια. Αλλοι έρχονται και αντικρούουν λέγοντας πως το θέμα είναι το αποτέλεσμα. Κι έρχομαι κι εγω σαν τον δικηγόρο του διαβόλου να σου πω οτι τιποτα απο αυτα δεν ισχύει. Ετσι απλα ρε συ. Ναι ενταξει, δεν λεω, να προσπαθεις, αλλα πόσο; Πόσο να αντέξεις προσπαθώντας για κάτι που είναι μάταιο; Και όσο για το αποτέλεσμα, μπορει να'ναι αυτο που ήθελες, δε λεω. Αλλα πόσους πήρες στον λαιμό σου μέχρι να το πετύχεις;
Αυτα τα σημασία έχει η προσπάθεια τα λένε κάποιοι που γεννηθήκανε χαμένοι. Ολα εδω πάνω ρε φιλαρακι είναι ένα παιχνίδι. Τωρα, καλοστημένο ή μη, δε μας ενδιαφέρει. Σημασία έχει οτι είναι παιχνίδι. Και τα παιχνίδια όταν δεν τα κερδίζεις σε τσούζουν. Το ξέρω, το ξέρεις και το ξέρουμε και όλοι. Ετσι μας μαθανε απο μωρά στην τελική.
Ανασκουμπώσου στην καρέκλα σου και δώσε λίγο βάση.
Μην περιμένεις να σου πω όμορφα πράγματα. Μην περιμένεις να με πετύχεις σε χαρούμενες εκδηλώσεις και οπτιμιστικά κείμενα. Αν θέλεις να με βρεις, ψάξε στην σαπίλα και την ασχήμια.. και ακόμα παραπέρα. Θα είμαι εκεί και θα σε περιμένω. Είμαι πολλά πράματα κι έχω καταντήσει να είμαι άλλα τόσα. Μα το μόνο που δεν είμαι: ΑΝΥΠΟΜΟΝΗ. Με κεφαλαία γράμματα.
Εχω υπομονή όσο δεν πάει φίλε. Κι αυτό μπορεί να μου χαλάει τα πάντα, αλλά έτσι είμαι εγω, δεν αλλαζει ο ανθρωπος εύκολα.
Θα περιμένω και θα υπομένω γιατι το πείσμα μου μπορεί να ξεσκίσει και την πιο φωτεινή σου ελπίδα. Μπορεί να σε στήσει σε μια γωνιά και να ρουφήξει ότι σου έχει απομείνει. Κι απόψε ρε διάολε νιώθω μια δύναμη τοσο μεγάλη, που φοβάμαι να αναπνέυσω γρήγορα, μην πνιγώ μέσα της.
Οι αποφάσεις πάρθηκαν, the lines are drawn, η στιγμή ήρθε, πες το όπως στο μπούτσο θέλεις. Αλλα ρε γαμώ, ΗΡΘΕ που να παρει η ευχή. Βριζω και μπορεί να σε ενοχλεί. Αλλα σου είπα, μην με ψάξεις πίσω από ομορφα και καμουφλαρισμένα λόγια.
Οταν σου κανουν κακο, μην κάνεις το ίδιο. Οργίσου και οπλίσου με τη δυναμη της εκδίκησης, αλλά κοίτα να μην τους πληρώσεις με το ίδιο νόμισμα.
Κοίτα γύρω σου λίγο και νιώσε.
Υπάρχουν φωνές και σιωπές που κλαίνε για βοήθεια.
Μαθε να μπορείς να τις ακούς και να πράττεις. Απο λόγια χορτάσαμε, είναι γεγονός.
Ακούγομαι σαν ξεπεσμένη χριστιανή χίπισσα, αλλα ρε γαμώ την αμαρτία μου μη κάνεις πως δε βλέπεις. Μην προσποιείσαι ότι δεν ακούς. Αγάπα ρε μαλάκα με όλη σου την δύναμη. Οχι απαραίτητα πρόσωπα, αλλα την φύση, ενα τσιγαρο, ενα τραγούδι, μια τυχαια συνάντηση. Αγάπα τα όλα.
Κι όταν θα σκάσεις απο αγάπη και θα θες εκδίκηση, φίλα ότι σε πόνεσε με πάθος και παράτα το πίσω σου. Δεν έχει άλλη θέση ο πόνος στη ζωή μας. Μας έχει ήδη στριμώξει.
Και εγώ οταν θα μεγαλώσω και θα κοιτάξω πίσω, δε θα κρίνω ούτε απο την προσπάθεια ούτε από το αποτέλεσμα. Θα κρίνω απο το τι αφησα πίσω μου.
Κι αυτό που θα έχω αφήσει, δε θελω ούτε να να΄ναι όμορφο, μα ούτε κι άσχημο. Θελω μοναχά να 'χει βοηθήσει μια άλλη ψυχη σ'αυτον τον κόσμο. Και θέλω τουτη η γαμημένη ρυτίδα στο μέτωπο μου να ναι απο την πολλή την έκφραση.
Κι αυτές οι δυο ρυτίδες δίπλα στα χείλη να ναι απο ένα αέναο χαμόγελο που μου ζωγράφισε ένας περαστικός. Κι ας μην έμεινε αρκετά να το χαρεί..
Εχω πεσει θύμα της αντίφασης, αλλα τελευταία οι διαφορές μεταξύ αντίθετων πραγμάτων μου φαίνονται σχεδόν ανύπαρκτες.
Σου δίνω το είναι μου ωμό, τις σκέψεις μου ατόφιες και διόλου δε με νοιάζει. Σου χαρίζομαι σε μια ανύποπτη στιγμή, χωρίς να πάρω τίποτα γι'αντάλλαγμα. Μόνο πρόσεχε και μην μπερδεύεσαι:
Δε με χαρίζω απο δω κι απο κει τζάμπα. Με μοιράζω ΧΩΡΙΣ ΑΝΤΙΤΙΜΟ.
Κι έχει διαφορά μεγάλε.
Στρίψε άλλο ένα τσιγάρο, και στρίψε μου και μένα ένα ακόμη.
Και εγώ, αγαπητέ αναγνώστη, θα σου στρίβω όταν δε θα χεις ή όταν δεν θα μπορείς. Υπόσχομαι.
Κι αυτό το κομμάτι απόψε μας το χαρίζω.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου