01/14 και 14/01 aka για πάρτη σου θα γίνω γλυκανάλατη

Μοιράζομαι σε στάσεις λεωφορείων

αφήνω κομμάτια μου στα καθίσματα των τρένων

πήγαινε και έλα, ξαναέλα και φύγε.

Oύτως ή άλλως δε θα έμενα μωρό μου

δε το μπορώ και δε το θέλω

δε μας ταιριάζει η στασιμότητα, μ'ακούς;

Κάνε μου έναν καφέ να ξεπλυθώ

και άφησε με να σε κοιτάζω όσο ντύνεσαι

άφησε με να σε αγγίζω όσο ντύνεσαι

πούλα μου έρωτα και λίγο παραμύθι

κι εγώ θα σου μιλώ για τέχνη και βιβλία

Θα βγαίνουμε και βόλτες, ακούς;
θα σ'αφήνω να γεύεσαι ατόφια ελευθερία
όσο κοιτώ τον ουρανό και φλέγομαι γελώντας
Θα σε μεθάω με στιγμές, ακούς;
την παράνοια θα διώξω, θα βγω στην επιφάνεια
αρκεί να μη με τιμωρείς μ'αδιαφορία

Δε σου γράφω γιατί σ'αγαπώ, ούτε γιατί μου λείπεις

απλά θέλω να σου χαρίσω αλλοπαρμένους στίχους
γιατί οι σκέψεις μου γίνανε ποιήματα
κι οι λέξεις μου μηνύματα 
που ποτέ δεν σου' στειλα γιατί φοβόμουν

Η μοναξιά μου απόψε τρυπάει τοίχους, αγάπη μου
και φεύγει μακριά για να σε βρει χωρίς εμένα
δε στη χαρίζω, γιατί ήταν -στην τελική- δικό σου δώρο

Κατάστρεψε τον κόσμο μου γλυκά

για να μπορώ να χτίζω απ'τα συντρίμμια