Ξωτικά και άλλα τέτοια

Ξ.


"Η πόλη νύχτωσε νωρίς απόψε"
"Τί εννοείς Ξ.?"
"Κοίταξε τους ανθρώπους και θα καταλάβεις"
"Εχει σύννεφα και δε μπορώ να δω"
"Κοίτα εμένα τότε"
"Με θυμάσαι?"
"Είναι όμορφα εδώ"
"Ναι αλλα σε ρωτησα αν με θυμάσαι"
"Μ'αρέσει να ταξιδεύω μαζι σου"
"Δεν θέλω να επαναλαμβάνομαι"
"Θυμάμαι αυτό που ήσουν πριν με γνωρίσεις"
"Εγώ το'χω ξεχάσει..."
"Ωραίες αυτές οι μέρες"
"Βρίσκεις?"
"Τις πιο ωραίες δεν τις ζήσαμε ακόμα όμως"
"Τις κρατάμε για το τέλος?"
"Όχι. Είναι απλά η ομορφιά του αγνώστου."
"Κοίτα, πέφτει ένα αστέρι"
"Κάνε μια ευχή, μικρή"
"Δεν ξέρω τι να ευχηθώ Ξ."
"Βλέπεις εκείνο το βουνό?"
"Αυτό που μόλις κατάπιε το αστέρι?"
"Ναι αυτό. Κρύβει μέσα του χαμένα όνειρα"
"Πως χάνονται τα όνειρα αλήθεια?"
"Όταν τα αφήνεις να πετάξουν"
"Κι εκείνα δεν γυρνάνε Ξ.?"
"Μερικά μεγάλωσαν πολύ και δεν βρήκαν ποτέ τον δρόμο να γυρίσουν"
"Και πώς πεθαίνει ένα όνειρο?"
"Όλο ερωτήσεις είσαι"
"Πάντα ήμουν περιεργη"
"Όταν ένα όνειρο ξεψυχά, γίνεται λαμπυρίδα και περιπλανιέται τα καλοκαίρια"
"Για αυτό υπάρχουν τόσες πολλές?"
"Κοίτα στο χέρι σου"
"Κρατάω ένα όνειρο?!"
"Κρατάς ένα νεκρό όνειρο, γεγονός"
"Μου ξέφυγε"
"Έπρεπε"
"Κρυώνω"
"Αγκάλιασε με"
"Σε συγχωρώ"
Καληνύχτα

Δεν υπάρχουν σχόλια: