Για σένα....

Σαν μια φίλη 

που την λέγαν Λαμπυρίς

και έσταζε φως

σε κάθε μικρό της βήμα..

Μ'αρέσει να πατάω πάνω σε νότες

που μαζί με δυο σκόρπια λόγια

φτιάχνουνε το τραγούδι της ψυχής.

Ένα τραγούδι γραμμένο για μένα

για σένα, για μας..

Ήσουν κάποτε μια συντροφιά 

που τέλος πρόδωσε το είναι μου·

ένα ποτήρι ρώσσικης βότκας

που έκαιγε τα σωθικά μου.

Ρωσσία..

Αχ και να ήξερες πόσες σκέψεις μού'ρχονται συνειρμικα..

Σκέψεις και όνειρα που έκανα -που κάναμε-

από τότε που αγκάλιαζα κομμάτια του εαυτού σου.

Από τότε που σε άγγιζα

και δίχως να το καταλάβεις

σε έπαιρνα αγκαλιά να φύγουμε μονάχοι..

Σε κάπνιζα σαν έτοιμο στριφτό τσιγάρο

ρουφούσα τον καπνό σου

και στο ξεφύσημα σε άφηνα να τρέξεις ελεύθερη

σαν πεταλούδα

στον ουρανό του απέραντου

Σαν την μουσική

τρύπωνες στις άκρες  του πλανήτη

ψάχνοντας να βρεις αδέρφια....